Ransomware


Ransomware to typ złośliwego oprogramowania (ang. malware), którego celem jest zablokowanie dostępu do komputera osobistego poprzez zaszyfrowanie wszystkich możliwych plików. Czas trwania tej procedury zależy między innymi od wybranego algorytmu szyfrowania i danych na szyfrowanym urządzeniu, jednak w przypadku zwykłego użytkownika domowego może wykonać się w czasie zaledwie dwóch godzin. Zazwyczaj ten czas jest znacznie dłuższy, gdyż przed rozpoczęciem procesu wymagany jest dokładny rekonesans systemu i struktury katalogów. Tym sposobem użytkownik końcowy traci możliwość odczytu danych na swoim urządzeniu, a do odszyfrowania plików, wymagany jest klucz posiadany przez atakującego.

Ten rodzaj szkodliwego oprogramowania jest szczególnie niebezpieczny dla przedsiębiorstw, gdyż utrata ważnych dokumentów czy danych finansowych, może się wiązać z poważnymi konsekwencjami, lub brakiem możliwości reakcji na czas (np. złożeniu oferty w terminie). Celem ransomware nie jest usunięcie lub kradzież plików, ale zablokowane ich, i oczekiwanie na ewentualną zapłatę okupu przez ofiarę.

Wiodącym źródłem pozyskania tego złośliwego oprogramowania jest Remote Desktop Protocol (RDP) - protokół umożliwiający połączenie się z urządzeniem z systemem MS Windows, oraz przejęcie nad nim pełnej kontroli, używany w firmach jako narzędzie do konfiguracji urządzeń.

Kolejno znajdują się maile phishingowe. Ten sposób zazwyczaj polega na odpowiednim wykorzystaniu inżynierii społecznej, celem zmanipulowania ofiary do udzielenia poufnych danych dostępowych lub uruchomienia oprogramowania szyfrującego na swoim urządzeniu.

Najlepszą metodą przeciwko tego jest systematyczne wykonywanie archiwizacji danych. W sytuacji w której ransomware trafi do komputera i zaszyfruje wszystkie pliki, pozostaje jedynie odtworzyć kopię zapasową. Dobrym sposobem jest także częste aktualizowanie systemu operacyjnego, celem eliminowania potencjalnych luk bezpieczeństwa.

Podobne artykuły


Ransomware

Ransomware to typ złośliwego oprogramowania (ang. malware), którego celem jest zablokowanie dostępu do komputera osobistego poprzez zaszyfrowanie wszystkich możliwych plików. Czas trwania tej procedury zależy między innymi od wybranego algorytmu szyfrowania i danych na szyfrowanym urządzeniu, jednak w przypadku zwykłego użytkownika domowego może wykonać się w czasie zaledwie dwóch godzin. Zazwyczaj ten czas jest znacznie dłuższy, gdyż przed rozpoczęciem procesu wymagany jest dokładny rekonesans systemu i struktury katalogów. Tym sposobem użytkownik końcowy traci możliwość odczytu danych na swoim urządzeniu, a do odszyfrowania plików, wymagany jest klucz posiadany przez atakującego.

Ten rodzaj szkodliwego oprogramowania jest szczególnie niebezpieczny dla przedsiębiorstw, gdyż utrata ważnych dokumentów czy danych finansowych, może się wiązać z poważnymi konsekwencjami, lub brakiem możliwości reakcji na czas (np. złożeniu oferty w terminie). Celem ransomware nie jest usunięcie lub kradzież plików, ale zablokowane ich, i oczekiwanie na ewentualną zapłatę okupu przez ofiarę.

Wiodącym źródłem pozyskania tego złośliwego oprogramowania jest Remote Desktop Protocol (RDP) - protokół umożliwiający połączenie się z urządzeniem z systemem MS Windows, oraz przejęcie nad nim pełnej kontroli, używany w firmach jako narzędzie do konfiguracji urządzeń.

Kolejno znajdują się maile phishingowe. Ten sposób zazwyczaj polega na odpowiednim wykorzystaniu inżynierii społecznej, celem zmanipulowania ofiary do udzielenia poufnych danych dostępowych lub uruchomienia oprogramowania szyfrującego na swoim urządzeniu.

Najlepszą metodą przeciwko tego jest systematyczne wykonywanie archiwizacji danych. W sytuacji w której ransomware trafi do komputera i zaszyfruje wszystkie pliki, pozostaje jedynie odtworzyć kopię zapasową. Dobrym sposobem jest także częste aktualizowanie systemu operacyjnego, celem eliminowania potencjalnych luk bezpieczeństwa....

Keylogger

Keyloggery występują zazwyczaj w formie złośliwego, ukrytego oprogramowania. Nie są widoczne na pierwszy rzut oka dla użytkownika i w zdecydowanej większości przypadków działają w tle, często podszywając się pod inną aplikację, tym samym maskując swoją obecność.

Podstawowe właściwości tego typu programu można opisać jako przejmowanie kontroli nad procedurami związanymi z obsługą klawiatury systemu operacyjnego, na którym się znajduje.

Głównym celem tego oprogramowania jest zbieranie danych o tym, jakie klawisze na klawiaturze zostały naciśnięte przez użytkownika, a następnie okresowe wysyłanie zebranych informacji do atakującego. Posiadając wiedzę na temat tego, co zostało wpisane na urządzeniu, można bez problemu uzyskać dostęp do wrażliwych informacji takich jak prywatna korespondencja czy poufne dane. Do bardziej zaawansowanych funkcji należy między innymi przesyłanie zrzutów ekranu, rejestrowanie historii otwieranych programów i przekazywanie tych informacji dalej.

Keyloggery oprócz formy programowej istnieją również jako osobne urządzenia, które podłączane są do jednostki zazwyczaj poprzez interfejs USB. Mogą także występować jako urządzenie pośredniczące pomiędzy klawiaturą a złączem USB komputera.

Sposobem na unikanie tego typu oprogramowania jest przede wszystkim systematyczne sprawdzanie uruchomionych procesów, ale także używanie odpowiedniego antywirusa....

CSRF

CSRF jest atakiem na aplikacje internetowe, którego celem jest wykonanie przez użytkownika końcowego niechcianej akcji w serwisie w którym aktualnie jest on zalogowany. Ten typ ataku jest szczególnie wykorzystywany gdy oprogramowanie serwisu internetowego nie jest wykonane zgodnie ze standardami bezpieczeństwa OWASP.

Warunkiem koniecznym na wystąpienie tej podatności jest aktywna sesja użytkownika w danej witrynie webowej oraz aktywny token autoryzacyjny, uzyskiwany zazwyczaj jako odpowiedź serwera na poprawne dane użytkownika przy mechanizmie logowania na stronie internetowej. Następnie przechowywany jest on w pamięci przeglądarki przez wybrany okres czasu.

Spreparowane żądanie może być stworzone na wiele sposobów. Dla przykładu, w sytuacji w której klient banku chce wykonać przelew bankowy, utworzone żądanie w podatnej, błędnie wykonanej aplikacji będzie miało następującą formę:

GET https://bank.com/transfer?amount=100&accountNumber=123456 HTTP/1.1.

Jeśli dojdzie do sytuacji że w przeglądarce będzie znajdywał się token autoryzacyjny zapisany w ciasteczkach lub pamięci lokalnej, ofiara po wejściu w hiperłącze

https://bank.com/transfer?amount=100&accountNumber=123

nieświadomie wykona to żądanie, co będzie skutkowało przelaniem określonej kwoty pieniędzy na wybrane konto przez atakującego. Link ten może zostać dostarczony poprzez stosowanie odpowiednich środków psychologicznych i metod manipulacji (Inżynierię społeczną) lub maile phishingowe. Aplikacja nie jest w stanie odróżnić czy żądanie od klienta końcowego przyszło zgodne z jego intencjami, czy też nie.

W dzisiejszych czasach zdecydowana większość frameworków do tworzenia aplikacji webowych posiada mechanizmy zabezpieczające budowaną stronę przed tą podatnością. Jeśli jednak wybrana technologia nie posiada wbudowanego mechanizmu, koniecznym będzie dodanie tokenów CSRF do wszystkich żądań wpływających na stan aplikacji. Z każdym żądaniem do serwera powinien być wysyłany jednorazowy token - ciąg losowych znaków, a następnie powinien być on walidowany wraz z wszystkimi danymi które znajdują się w ciele lub parametrach żądania....

Blokada usług

Celem Blokady usług (ang. Denial Of Service) są zazwyczaj serwisy internetowe małych i średnich przedsiębiorstw. Atak ten polega na wykonaniu tak wielu żądań do serwera w jednostkowym czasie, aby ten przestał odpowiadać. Są relatywnie proste w egzekucji i mogą być powodem poważnych strat dla sieci i systemów komputerowych. Większa część ataków typu odbywa się w oparciu o luki w protokole TCP, co prowadzi do takich ataków jak TCP SYN Flood DoS

Rodzaj DOS może różnić się w zależności od warstwy modelu OSI, na której wysyłane są pakiety. Do głównych rodzajów tego ataku zaliczyć można SYN Flood, HTTP Flood, Smurf Attack.

W momencie, w którym klient chce nawiązać połączenie z serwerem, obie maszyny sekwencyjnie wymieniają zestaw komunikatów, znany także jako uzgadnianie trój-etapowe - 3-Way Handshake

  1. W pierwszym kroku klient wysyła segment z SYN (ang. Synchronize Sequence Number), który informuje serwer, że klient prawdopodobnie rozpocznie komunikację i z jakim numerem sekwencyjnym uruchamia segmenty.
  2. Kolejno serwer odpowiada na żądanie klienta z ustawionymi bitami sygnału SYN-ACK. Potwierdzenie (ACK) to odpowiedź segmentu, który otrzymał, a SYN oznacza, z jakim numerem sekwencji prawdopodobnie rozpoczną się segmenty.
  3. W końcowej części klient potwierdza odpowiedź serwera i oboje ustanawiają połączenie, w którym rozpocznie rzeczywisty transfer danych.
SYN Flood polega na nadużyciu wyżej opisanej procedury. Atakujący przesyła do serwera falę komunikatów SYN, używając spreparowanych adresów IP. Niczego nieświadomy serwer odpowiada na żądania komunikatem SYN-ACK, po czym oczekuje na odpowiedź ACK od klienta celem sfinalizowania uzgodnienia trój-etapowego. Z racji faktu, iż serwer oczekuje na zakończenie komunikatu z fałszywymi adresami IP, połączenie to nigdy nie dojdzie do skutku. Efektem tego jest przeładowanie kolejki połączeń i ostatecznie pamięci operacyjnej serwera, powodując brak odpowiedzi na żądania zwykłych użytkowników.

Blokada danego adresu IP, z którego przychodzi wiele żądań w krótkim okresie czasu, nie stanowi większego problemu dla firewalli, dlatego też coraz powszechniejszymi stają się ataki DDOS - Distributed Denial-Of-Service. Różnica polega na tym, że żądania wysyłane są z wielu lokacji jednocześnie, co znacznie bardziej utrudnia identyfikację i zablokowanie nagłego ruchu przez zaporę ogniową.

Szybka detekcja nienaturalnego obciążenia serwera ma kluczowe znaczenie dla ochrony przed atakiem DDOS. W przypadku przedsiębiorstw wiąże się to także z zapewnieniem akceptowalnej jakości usług dla klientów. Istnieje wiele rozwiązań, które pozwalają wykrywać powyżej opisany incydent. Można je podzielić według sposobu ich działania i złożoności wykrywania. Do najskuteczniejszych rozwiązań należy analiza statystyczna ruchu, logika rozmyta, stosowanie sztucznych sieci neuronowych czy techniki eksploracji ukrytych zależności w repozytoriach danych.

Ataki Denial of Service stanowią zdecydowanie większe zagrożenie dla klasycznego modelu hostingu strony webowej, w którym celem zapewnienia dostępności serwisu korzysta się z fizycznych serwerów. W sytuacji, w której obciążenie aplikacji wzrośnie, przykładowo na skutek omawianego ataku, jedynym rozwiązaniem jest filtrowanie i odrzucanie potencjalnych złośliwych żądań - nie ma opcji na szybkie zwiększenie zasobów.

W dzisiejszych czasach zdecydowanie lepszym rozwiązaniem zarówno pod kątem finansowym, jak i prostoty są publiczne chmury obliczeniowe, takie jak AWS (ang. Amazon Web Services), Microsoft Azure lub GCP (ang. Google Cloud Platform). Ich bogata oferta zapewnia podstawowe usługi takie jak dedykowane serwery, wirtualne sieci i interfejsy sieciowe czy usługi przechowywania danych. Ponadto chmury oferują usługi zaawansowanych mechanizmów przeciwdziałania atakom typu DDOS. Przykładem może być funkcjonalność chmury AWS w postaci grupy auto-skalującej (ang. auto-scaling group). Usługa ta dostosowuje liczbę instancji serwerowych w zależności od aktualnie panującego ruchu. Tak więc przy normalnych warunkach, gdy obciążenie serwera jest na niskim poziomie, w grupie może znajdować się jedna instancja serwerowa. Gdy tylko określony zasób przekroczy wcześniej zadeklarowaną wartość, na przykład zasoby procesora osiągną 80% dostępnych zasobów w okresie minuty, automatycznie zostanie stworzona kolejna instancja serwerowa na podstawie pierwotnej. Tym samym ruch sieciowy zostanie rozłożony pomiędzy dwa serwery, zamiast jednego.

Dobrym rozwiązaniem na tego typu ataki może być również użycie systemu równoważenia obciążenia - load balancera. Jest to mechanizm, wykorzystywany w serwisach internetowych korzystających z większej ilości instancji serwerowych. W rezultacie każde połączenie jest przekierowane do jednego z dostępnych serwerów według następujących algorytmów:
  • Round Robin - nadchodzące żądanie zostanie przekierowane do każdego serwera po kolei. Gdy dojdzie do końca, system równoważenia obciążenia zapętli się z powrotem.
  • Least Connections - Load Balancer prześle żądanie do jednego z serwerów, które aktualnie procesują najmniejszą ilość żądań.
  • IP Hash - żądanie zostanie skierowane do najbliższego serwera pod kątem geolokalizacji.
Ataki DOS są bezpośrednim zagrożeniem dla dostępności aplikacji webowych. Jeśli złośliwy ruch jest odpowiednio duży i nie zostanie szybko zidentyfikowany, może z łatwością przyczynić się do wyłączenia strony internetowej na nieokreślony czas. Dzięki wielu łatwo dostępnym narzędziom, takim jak systemy równoważenia obciążenia, grupy auto-skalujące, firewalle, ochrona przed tego typu zagrożeniem stała się dużo łatwiejsza niż kiedykolwiek....

Backdoor

Jest złośliwym oprogramowaniem które omija procedury uwierzytelniania celem uzyskania dostępu do systemu na którym istnieje. W rezultacie, dostęp do wrażliwych zasobów, takich jak bazy danych czy serwery plików w pewnym miejscu nie wymaga autoryzacji. Daje to możliwość atakującym zdalnego wydawania poleceń systemowych....

2025 © staysecure

FAQArtykułyKursy

by staysecure team

Notatki